Scenariusze kultury w mediach i w medycynie narracyjnej

Wszystkim, którzy  chcieliby udostępnić swoje książki w w obiegu czytelniczym wolnym od instytucjonalno-finansowych barier , proponuję, aby podpisując umowę z Wydawnictwem Uniwersytetu Wrocławskiego, pamiętali o klauzuli, która zobowiąże oficynę do przygotowania darmowej wersji e-booka. Pojawi się ona, jak zastrzega sobie wydawnictwo, „ nie wcześniej niż w terminie 6 miesięcy od wykonania wersji poprzedniej”.

To właśnie w wyniku zastosowania w umowie tej magicznej formuły „nasze” wydawnictwo uniwersyteckie właśnie uwolniło Scenariusze kultury w mediach i w medycynie narracyjnej, umożliwiając czytelnikom wolny dostęp do mojej najnowszej książki opublikowanej w tradycyjnej posatci pół roku temu. Nic bardziej nie cieszy autora, jak świadomość, że wreszcie może bez przeszkód dzielić się z odbiorcą swoim tekstem. Pdf Scenariuszy… można znaleźć pod linkiem http://www.wuwr.com.pl/upfiles/products/Wozny_Scenariusze_CNS_SxAYL.pdf

Dodam, przy okazji, że właśnie ukazała się rosyjskojęzyczna  wersja mojej poprzedniej książki Przewodnicy – mistyfikatorzy – heretycy. Studia z antropologii komunikacji i mediów, wydanej po polsku w 2016 r.  W języku rosyjskim wygląda to tak  Александр Вожный, Проводники, мистификаторы и еретики. Антропология медиакоммуникации.

A ponieważ nie potrafię dziś o niej napisać nic mądrzejszego i bardziej aktualnego od komentarza prof. Tadeusza Miczki, recenzenta wydawniczego Przewodników.... , przywołam jego słowa, dodając jedynie, że wymienione przezeń wzory kulturowe traktuję jako scenariusze kultury:

„Tytułowi bohaterowie książki nie są najczęściej postaciami pozytywnymi, ale nie są również jednoznacznie negatywnymi, podobnie jak same media mają liczne wady, jednak kreują swoje role w ramach określonych porządków, wzorów i zjawisk kulturowych, a to na nich właśnie – co jest szczególną wartością tej publikacji – skupia autor uwagę. Jego stanowisko w tych podstawowych sprawach sygnalizuje już motto pracy, cytat z Przypadków mojego życia Romana Brandstaettera, będący trawestacją ironicznych słów Erazma z Rotterdamu z jego jakże coraz bardziej aktualnej Pochwały głupoty, ilustrujących stan dzisiejszej komunikacji medialnej jako powszechne nie-porozumienie, czyli specyficzne porozumienie nadawców i odbiorców zagubionych w nie-miejscach i w bez-czasie kulturowym. […] jest to [...] książka o oswajaniu manipulacji przez użytkowników mediów, o naszym godzeniu się z nieprzestrzeganiem paktu faktograficznego, jednocześnie o kształtowaniu się nowych relacji: władza – jednostka/społeczeństwo, czyli: góra – dół, w warunkach kultury sieciowej, hipertekstowej, intertekstualnej, ale także o ułomnościach dyscyplin naukowych zajmujących się homo communicans, które nie dostrzegają czy też omijają te cechy kultury współczesnej”.

Przed czterema laty, podpisując umowę z wydawnictwem uniwersyteckim, nie zadbałem – niestety – o zamieszczenie w niej stosownej klauzuli. Rezultat jest taki, że ta książka nie istnieje w wolnym obiegu czytelniczym,

Aleksander Woźny

Publikacja w formacie PDF
LINK